نگارش شده در تاریخ:یک شنبه 24 دی 1391برچسب:, 13:55
سیرهی رسول خدا در سیاست خارجی نیز همواره با سعهی صدر و گشاده رویی همراه بود. امّا از آنجا که در تعامل با ملل بیگانه همواره حقوق جمیع مسلمانان مطرح است و هرگونه تصمیمگیری، سرنوشت جامعهی اسلامی را تحت تأثیر خود قرار میدهد، سجایای بارز اخلاق و عفو وگذشت شخصی آنحضرت هیچگاه باعث نشد تا آنحضرت در برابر دشمنان کینهتوز خارجی و منافقان توطئهگر داخلی، نرمش نشان داده و آنان را به حال خود رها کند.
پیامبر اسلام(ص) در عین برخورداریی از بالاترین مراتب شفقت و رحمت، در صورت کشف توطئهی و پیمانشکنی دشمن و تجاوز آنها به مرزها و مقرّ حکومت اسلامی، با قاطعیّت تمام با آنها برخورد کرده و آنها را به سزای اعمال ننگینشان میرساند. به همین خاطر است که درحالیکه خداود در قرآن کریم، پیامبر خویش را «رحمةٌ للعالمين» معرّفی میکند، در مورد مقابله با کفّار و جنگ با دشمنان به پیامبر خویش فرمان میدهد که «فشرّد بهم من خلفهم» یعنی کسانی که با تو در جنگ هستند را تار و مار کن. و نیز در جای دیگر پیامبر خویش را ملزم میسازد که هرگاه از توطئهی دشمن با خبر شدی و از حسن نیّت آنها نسبت به خود، مطمئن نبودی، فوراً با اعلام قبلی پیمان بین خود و آنها را لغو کن
پیامبر اکرم برای تعامل با اقوام و ملل دیگر اصولی را سرلوحهی عمل سیاسی خود قرار داده بود و نحوهی رفتار خویش را براساس این اصول تنظیم میکرد. از آنجا که این اصول تأمین کننده و حافظ منافع مسلمین و کیان جهان اسلام است، اخلاقی سیاسی در حوزهی سیاست خارجی، که زمامداران جامعهی اسلامی باید واجد آن باشند، تعهّد در مقابل این اصول و پایبندی به آن در تعاملات سیاسی با ملل و دول خارجی خواهد بود. ما در ادامه به برخی از این اصول اشاره میکنیم:
- انفال/ 57
«و امّا تخافن من قوم خیانه فانبد الیهم علی سواء» انفال 58